zaimków osobowych, czyli ja, ty, on,

 od zaimków osobowych, czyli ja, ty, on, etc. Zobaczmy, jak te zaimki wyglądają w hiszpańskim:

	Singular		Plural
1 osoba	yo	ja	nosotros, nosotras	my
2 osoba	tú	ty	vosotros, vosotras	wy
3 osoba	él ella usted	on ona pan, pani	ellos ellas ustedes	oni one państwo

Jak widzimy, 1 i 2 osoba liczby mnogiej mają dwie formy: męską i żeńską, inaczej niż w języku polskim.

Formy usted i ustedes, czyli pan/pani oraz państwo/panie używane są tak jak w polskim, czyli gdy zwracamy się do kogoś, kogo nie znamy, lub gdy okazujemy szacunek. Różnica jest taka, że w hiszpańskim istnieje tylko jedna forma dla rodzaju męskiego i żeńskiego.

¿Usted necesita algo más?	Potrzebuje pan/pani czegoś jeszcze?
¿Cómo están ustedes?	Jak się państwo/panie mają?

Już samo użycie czasownika w 3 os. liczby pojedynczej lub mnogiej w stosunku do kogoś to znak, że zwracamy się do niego w znaczeniu usted/ustedes czyli na pan/pani/państwo/panie:

¿Quiere algo más?	Potrzebuje czegoś jeszcze? (pan,pani)
¿Qué desean?	Czego sobie (państwo/panie) życzą?

Użycie zaimków osobowych, podobnie jak w polskim, nie jest konieczne, bo sama forma czasownika wskazuje na osobę i liczbę:

(Yo) bebo leche.	(Ja) piję mleko.
(Tú) tienes 30 años.	(Ty) masz 30 lat.
(A él, ella) le gusta bailar.	(On, ona) lubi tańczyć.
(Nosotros, nosotras) cantamos alto.	(My) głośno śpiewamy.
(Vosotros, vosotras) coméis carne.	(Wy) jecie mięso.
(Ellos, ellas) viven en Madrid.	(Oni, one) mieszkają w Madrycie.

Kiedy zatem stosujemy zaimki? Kiedy chcemy dokładnie wskazać, o kogo chodzi.

Me llamo Pilar. ¿Y tú?	Nazywam się Pilar. A ty?
Yo soy Juan y ella es María.	Ja jestem Juan a ona to María.
Tengo hermano y hermana. Él tiene 5 años, ella tiene 3.	Mam brata i siostrę. On ma 5 lat, ona 3.
Nosotras, Carmen y yo, preparamos la comida, vosotros, Paco y tú, vais de compras.	My, Carmen i ja (czyli dziewczyny) przygotowujemy jedzenie, wy, Paco i ty (czyli Paco i chłopiec albo Paco i dziewczyna) idziecie na zakupy.

Przy okazji, zauważmy że zaimka yo czyli ja nie używamy zazwyczaj na początku wypowiedzi. Po prostu należy być kulturalnym i wymieniać siebie na końcu:

Paco, Juan y yo vamos de viaje.	Paco, Juan i ja jedziemy w podróż.
María y yo somos amigas.	María i ja jesteśmy przyjaciółkami.