| - A Pedro y a mí nos gusta mucho bailar(1). Y a vosotros, ¿os gusta? - No mucho. Pero nos gusta escuchar(2) música. |
- Pedro i ja bardzo lubimy (dosł. Pedrowi i mnie, nam bardzo się podoba) tańczyć. A wy lubicie (dosł. a wam, wam się podoba)? - Nie bardzo. Ale lubimy (dosł. podoba nam się) słuchać muzyki. |
|
| - Moje wujostwo nie lubi (dosł. mojemu wujostwu, im nie podoba się) wcale oglądać telewizji. - Więc co robią w domu wieczorami? - Uwielbiają (dosł. ich zachwycają) gry planszowe (dosł stołowe). |
- A mis tíos no les gusta en absoluto ver la tele. - ¿Pues qué hacen en casa por las noches? - Les encantan los juegos de mesa. |
| - ¿A qué hora vais a llegar a Londres? - Si no hay retraso(1), a las seis y diez. |
- O której godzinie przyjedziecie do Londynu? - Jeśli nie będzie (dosł. jest) spóźnienia, o szóstej (i) dziesięć. |
|
| - Myślę, że możemy postawić łóżko w tym kącie. (Wydaje ci się) dobrze? - Tak, (wydaje mi się) doskonale. |
- Creo que podemos poner la cama en este rincón. ¿Te parece bien? - Sí, me parece perfecto. |
| - David, ¿tienes hora? - Sí, son las ocho y cuarto. ¿A qué hora empieza(1) tu examen? - A las nueve y media. Todavía tengo tiempo. |
- David, masz godzinę? - Tak, jest kwadrans po ósmej (dosł. są ósma i kwadrans). O której godzinie zaczyna się twój egzamin? - O wpół do dziesiątej (dosł. o dziewiątej i pół). Jeszcze mam czas. |
|
| - (Słuchaj) Teresa, mam coś dla ciebie. - Dla mnie? - Tak, proszę (dosł. weź). (To) jest prezent na twoje urodziny. Wszystkiego najlepszego (dosł, szczęśliwości). - Bardzo dziękuję, Pepe. - A ta butelka wina jest od moich rodziców. |
- Oye, Teresa, tengo algo para ti. - ¿Para mí? - Sí, toma. Es un regalo por tu cumpleaños(1). Felicidades. - Muchas gracias Pepe. - Y esta botella de vino es de parte de(2) mis padres. |
|
| - ¿Sabes a qué hora empieza la película? - A las diez menos cuarto. Creo que no vamos a llegar a tiempo al cine. |
- Wiesz o której godzinie zaczyna się film? - Za kwadrans dziesiąta (dosł. o dziesiątej minus kwadrans). Sądzę, że nie przyjedziemy na czas do kina. |
| - Podobają wam się te meble? - Mnie wydają (mi) się okropne (obrzydliwe). - Mnie też. - Sylwii i mnie też (nam) się nie podobają, ale jej rodziców (ich) zachwycają. Wydaje (to) im się dobrym prezentem na nasz ślub. |
- ¿Os gustan esos muebles? - A mí me parecen asquerosos. - A mí también. - A Silvia y a mí tampoco nos gustan, pero a sus padres les encantan. Les parece un buen regalo por nuestra boda... |
Podsumowując, tak oto przedstawia się odmiana zaimków osobowych (typu mnie, tobie, itd.) na przykładzie czasownika gustar (podobać się).
(a mí) me gusta(n) - mnie się podoba(ją)
(a ti) te gusta(n) - tobie się podoba(ją)
(a él/ella/usted) le gusta(n) - jemu/jej/Panu/Pani się podoba(ją)
(a nosotros) nos gusta(n) - nam się podoba(ją)
(a vosotros) os gusta(n) - wam się podoba(ją)
(a ellos/ellas/ustedes) les gusta(n) - im/Państwu się podoba(ją)
Czyli mówimy np. me gusta ese chico (podoba mi się ten chłopak); a mi madre no le gustan esos chicos (mojej mamie nie podobają się ci chłopcy).
Warto również podsumować informacje dotyczące podawania godziny. Mówimy więc:
¿Qué hora es? (Która jest godzina?)
Es la una (1:00)
Son las dos (2:00)
Son las tres y cinco (3:05)
Son las cuatro y cuarto (4:15)
Son las cinco y media (5:30)
Son las seis menos cuarto (5:45)
Son las siete menos diez (6:50)
¿A qué hora...? (O której godzinie...?)
A las ocho y media (8:30)
A las nueve menos tres (8:57)
A las diez y cuarto (10:15)
A la una menos once (12: 49)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz