Interpunkcja - Puntuacion

 najbardziej charakterystyczne są dwa znaki zapytania:/

El más característico son dos signos de interrogación :

¿ ?

Pojawiają się one na początku i na końcu zdania pytającego:

¿Cómo te llamas?	Jak się nazywasz?
¿Qué tal?	Jak się masz?
¿De dónde eres?	Skąd jesteś?

Znaki zapytania mogą pojawić się w środku zdania, ograniczając zdanie pytające, o tak:

No me digas, ¿has ganado la lotería?	Nie gadaj, wygrałeś na loterii?
Bueno, hombre, ¿cómo estás?	Dobra, stary, jak się masz?
Por favor, repite, ¿de dónde eres?	Proszę, powtórz, skąd jesteś?

Oprócz tego używamy w hiszpańskim dwóch wykrzykników:

¡ !

Pojawiaja się na początku i na końcu zdania wykrzyknikowego:

¡Escúchame, por favor!	Posłuchaj mnie, proszę!
¡No me digas!	Nie mów!
¡Sal de aquí!	Wyjdź stąd!

Tak samo jak znaki zapytania, wykrzykniki także mogą wystąpić w środku zdania:

Te pido otra vez, ¡escúchame!	Proszę cię raz jeszcze, posłuchaj mnie!
Ramón, ¡sal de la clase!	Ramón, wyjdź z sali!
Niños, ¡silencio, por favor!	Dzieci, cisza, proszę!

Jeśli chodzi o przecinek, jest on często używany. Tak jak w polskim rozdziela zdania podrzędne:

Este gato es simpático, pero muy feo.	Ten kot jest sympatyczny, ale bardzo brzydki.
Se levanta, luego, todavía durmiendo, va a la cocina a beber un café.	Wstaje, potem, jeszcze zaspany, idzie do kuchni wypić kawę.
Si necesitas algo, llámame.	Jeśli czegoś będziesz potrzebować, zawołaj mnie/zadzwoń do mnie.

W przeciwieństwie natomiast do naszego języka, przecinka nie stosujemy przed que w znaczeniu że:

Quiero decir que este gato no me gusta.	Chcę powiedzieć, że ten kot mi się nie podoba.
Te prometo que terminaré esa tarea pronto.	Przyrzekam ci, że wkrótce skończę to zlecenie/zadanie.
Te digo que te quiero.	Mówię ci, że cię kocham.