Lección número seis - ¿Qué
haces? Co robisz?
- ¿Quién eres?
- Soy Oscar.
- ¿Dónde vives?
- Vivo en Alemania.
- ¿Qué haces(1)?
- Soy estudiante(2) de derecho.
- ¿Qué idiomas(3) hablas(4)?
- Hablo alemán(5), inglés(6) y francés.
- ¿Qué haces normalmente durante el día?
- Por la mañana estudio(7), por la tarde descanso(8) y por la noche hago deporte. Cada día corro(9) cinco kilómetros.
- Soy Oscar.
- ¿Dónde vives?
- Vivo en Alemania.
- ¿Qué haces(1)?
- Soy estudiante(2) de derecho.
- ¿Qué idiomas(3) hablas(4)?
- Hablo alemán(5), inglés(6) y francés.
- ¿Qué haces normalmente durante el día?
- Por la mañana estudio(7), por la tarde descanso(8) y por la noche hago deporte. Cada día corro(9) cinco kilómetros.
- Kim jesteś?
- Jestem Oscar.
- Gdzie mieszkasz?
- Mieszkam w Niemczech.
- Co robisz? (w sensie: czym się zajmujesz)
- Jestem studentem prawa.
- Jakie znasz języki? (dosł. jakimi językami mówisz?)
- Mówię (po) niemiecku, angielsku i fancusku.
- Co robisz zwykle w ciągu dnia?
- Rano się uczę, popołudniu odpoczywam a wieczorem uprawiam (dosł. robię) sport. Codziennie biegam pięć kilometrów.
- Jestem Oscar.
- Gdzie mieszkasz?
- Mieszkam w Niemczech.
- Co robisz? (w sensie: czym się zajmujesz)
- Jestem studentem prawa.
- Jakie znasz języki? (dosł. jakimi językami mówisz?)
- Mówię (po) niemiecku, angielsku i fancusku.
- Co robisz zwykle w ciągu dnia?
- Rano się uczę, popołudniu odpoczywam a wieczorem uprawiam (dosł. robię) sport. Codziennie biegam pięć kilometrów.
czasownik
nieregularny hacer - robić
el
estudiante - student; la
estudiante - studentka
el idioma - język (pomimo końcówki -a jest to
rzeczownik rodzaju męskiego); idiomas to liczba mnoga (omawiana w
kolejnej lekcji)
hablar - mówić, rozmawiać
to samo
słowo funkcjonuje jako rzeczownik (na określenie narodowości i języka) oraz
jako przymiotnik: np. alemán/alemana (Niemiec/Niemka) oraz alemán
(niemiecki)
analogicznie:
inglés/inglesa (Anglik/Angielka) oraz inglés (angielski).
estudiar - uczyć się, studiować
descansar - odpoczywać
correr – biegać
- Kim (dosł. kto) jest tamta dziewczyna?
- (To) jest moja przyjaciółka Ana.
- Gdzie mieszka?
- Mieszka we Francji.
- Co robi?
- Jest sekretarką i pracuje w dużej firmie.
- Jakie zna języki? (dosł. jakimi językami mówi?)
- Mówi (po) francusku, angielsku i rosyjsku.
- Co robi zwykle w ciągu dnia?
- Rano pracuje, popołudniu robi zakupy (dosł. zakup) a wieczorem odpoczywa.
- (To) jest moja przyjaciółka Ana.
- Gdzie mieszka?
- Mieszka we Francji.
- Co robi?
- Jest sekretarką i pracuje w dużej firmie.
- Jakie zna języki? (dosł. jakimi językami mówi?)
- Mówi (po) francusku, angielsku i rosyjsku.
- Co robi zwykle w ciągu dnia?
- Rano pracuje, popołudniu robi zakupy (dosł. zakup) a wieczorem odpoczywa.
- ¿Quién es aquella(1) chica?
- Es mi amiga(2) Ana.
- ¿Dónde vive?
- Vive en Francia.
- ¿Qué hace?
- Es secretaria y trabaja(3) en una empresa grande.
- ¿Qué idiomas habla?
- Habla francés, inglés y ruso(4).
- ¿Qué hace normalmente durante el día?
- Por la mañana trabaja, por la tarde hace la compra y por la noche descansa.
- Es mi amiga(2) Ana.
- ¿Dónde vive?
- Vive en Francia.
- ¿Qué hace?
- Es secretaria y trabaja(3) en una empresa grande.
- ¿Qué idiomas habla?
- Habla francés, inglés y ruso(4).
- ¿Qué hace normalmente durante el día?
- Por la mañana trabaja, por la tarde hace la compra y por la noche descansa.
aquel - tamten; aquella – tamta
el amigo - przyjaciel; la amiga -
przyjaciółka
trabajar - pracować
ruso/rusa (Rosjanin/Rosjanka); ruso (rosyjski)
Observaciones Obserwacje
Łatwo zauważyć, że tworzenie rodzaju żeńskiego, zarówno rzeczowników jak i przymiotników, nie jest skomplikowane. Gdy wyraz rodzaju męskiego kończy się na spółgłoskę, wystarczy dodać literę a, np. inglés - inglesa. Gdy wyraz kończy się na o, w rodzaju żeńskim po prostu zamienia się je na a, np. amigo - amiga. Gdy natomiast wyraz kończy się na literę e, zwykle pozostaje bez zmian w obu rodzajach, np. estudiante - estudiante.
W tej lekcji pojawiły się również różnego rodzaju czasowniki. Warto je trochę usystematyzować. W języku hiszpańskim istnieją trzy grupy czasowników: kończące się na -ar (np. hablar), -er (np. correr) oraz -ir (np. vivir). Ich regularną odmianę można znaleźć w opisie gramatyki (czasownik). Istnieją również czasowniki zwrotne (np. llamarse), ale one także zaliczają się do jednej z trzech wyżej wymienionych grup, np. llamarse - po odcięciu końcówki se (która wskazuje na zwrotność czasownika) widać, że jest to czasownik I grupy (czyli -ar).
Dodatkowo istnieje wiele czasowników nieregularnych. Mogą one być całkowicie nieregularne (jak np. ser czy estar), ale mogą też mieć nieregularność, która pojawia się według pewnego regularnego wzoru, np. hacer - jest to czasownik II grupy (-er) i odmienia się według jej reguł z wyjątkiem pierwszej osoby liczby pojedynczej (yo hago). Istnieje wiele innych czasowników tego typu i zawsze gdy w czasie teraźniejszym w pierwszej osobie liczby pojedynczej pojawia się owo g, wiadomo, że nie pojawia się ono w żadnej z pozostałych osób.
Istnieją jeszcze inne reguły tego typu, które zostaną przedstawione w dalszych lekcjach.
Łatwo zauważyć, że tworzenie rodzaju żeńskiego, zarówno rzeczowników jak i przymiotników, nie jest skomplikowane. Gdy wyraz rodzaju męskiego kończy się na spółgłoskę, wystarczy dodać literę a, np. inglés - inglesa. Gdy wyraz kończy się na o, w rodzaju żeńskim po prostu zamienia się je na a, np. amigo - amiga. Gdy natomiast wyraz kończy się na literę e, zwykle pozostaje bez zmian w obu rodzajach, np. estudiante - estudiante.
W tej lekcji pojawiły się również różnego rodzaju czasowniki. Warto je trochę usystematyzować. W języku hiszpańskim istnieją trzy grupy czasowników: kończące się na -ar (np. hablar), -er (np. correr) oraz -ir (np. vivir). Ich regularną odmianę można znaleźć w opisie gramatyki (czasownik). Istnieją również czasowniki zwrotne (np. llamarse), ale one także zaliczają się do jednej z trzech wyżej wymienionych grup, np. llamarse - po odcięciu końcówki se (która wskazuje na zwrotność czasownika) widać, że jest to czasownik I grupy (czyli -ar).
Dodatkowo istnieje wiele czasowników nieregularnych. Mogą one być całkowicie nieregularne (jak np. ser czy estar), ale mogą też mieć nieregularność, która pojawia się według pewnego regularnego wzoru, np. hacer - jest to czasownik II grupy (-er) i odmienia się według jej reguł z wyjątkiem pierwszej osoby liczby pojedynczej (yo hago). Istnieje wiele innych czasowników tego typu i zawsze gdy w czasie teraźniejszym w pierwszej osobie liczby pojedynczej pojawia się owo g, wiadomo, że nie pojawia się ono w żadnej z pozostałych osób.
Istnieją jeszcze inne reguły tego typu, które zostaną przedstawione w dalszych lekcjach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz