niedziela, 25 października 2015

Lección número tres





Lección número dos - ¿Cómo te llamas? Jak masz na imię?


Czasownik zwrotny llamarse - nazywać się, mieć na imię; odmiana patrz: gramatyka (czasownik)

 Me llamo Manuel. Soy(1) de España y vivo(2) en Madrid. Mam na imię Manuel. Jestem z Hiszpanii i mieszkam w Madrycie.

Czasownik ser - być; odmiana patrz: gramatyka (czasownik)
Czasownik vivir - mieszkać; odmiana patrz: gramatyka (czasownik)

Mi nombre Ana. Soy de Polonia, pero yo vivo en Barcelona.Mam na imię Ania. Jestem z Polski, ale mieszkam w Barcelonie.

 - ¡Hola! Soy Manuel. ¿Cómo te llamas?
- Me llamo Mónica.
- Mucho gusto.
- Encantada.

TRANSLATION:
- Cześć! Jestem Manuel. Jak masz na imię?
- Mam na imię Monika.
- Miło mi. (dosł. duża przyjemność)
- Mnie również. (dosł. zachwycona)


Mężczyzna powiedziałby encantado.

Ponieważ zakończenie przymiotników na o oznaczają os. Męską, natomiast zakończone na –a żeńską


- Skąd jesteś?
- Jestem Polką. A ty, jesteś stąd (dosł. z tutaj)?
- Tak, jestem Hiszpanem.
- Mieszkasz w Barcelonie?
- Nie, mieszkam w Madrycie. A ty, gdzie mieszkasz?
- Ja, w Barcelonie.

- ¿De dónde eres?
- Soy polaca(1). Y tú, ¿eres de aquí?
- Sí, soy español.(2)
- ¿Vives en Barcelona?
- No, vivo en Madrid.
Y tú, ¿dónde vives?
- Yo, en Barcelona.

polaco - Polak; polaca - Polka (w języku hiszpańskim pisane z małej litery).
Na marginesie warto dodać, że tak też są w Hiszpanii nazywani Katalończycy (Katalonia to region w północno-wschodniej Hiszpanii ze stolicą w Barcelonie). Podobno wzięło się to stąd, że mówią oni swoim własnym, dziwnie brzmiącym, niezrozumiałym dla innych Hiszpanów językiem.
español - Hiszpan; española - Hiszpanka.

Observaciones -Obserwacje
  • Jak łatwo zauważyć, w języku hiszpańskim - podobnie jak w polskim - nie trzeba używać zaimków osobowych (ja, ty, etc.)
  • Warto też pamiętać, że do określenia swojej narodowości dużo naturalniej brzmi powiedzenie soy polaco/-a, niż soy de Polonia.
  • Istnieją w języku hiszpańskim dwa czasowniki o znaczeniu być. W lekcji 1 pojawił się czasownik estar, nastomiast w tej - czasownik ser. Najprostsze ich rozróżnienie jest takie, że estar znaczy być w sensie fizycznym (znajdować się), natomiast ser ma pozostałe znaczenia.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz