Lección
número quince - Nuestro piso es pequeño.
- Ésta es nuestra casa.
- ¡Qué bonita! Nuestro piso es mucho más pequeño y oscuro. Aquí hay muchísima(1) luz.
- Sí, por esas ventanas entra(2) mucha luz.
- ¿Y qué tal vuestros vecinos? Porque los nuestros son horribles. Hacen mucho ruido por las noches y no podemos dormir(3).
- Nosotros dormimos bien, pero nuestros vecinos tampoco(4) son muy simpáticos. Sus hijos son muy mal educados. Se comportan(5) mal incluso con su perro.
- ¡Qué horror!
- ¡Qué bonita! Nuestro piso es mucho más pequeño y oscuro. Aquí hay muchísima(1) luz.
- Sí, por esas ventanas entra(2) mucha luz.
- ¿Y qué tal vuestros vecinos? Porque los nuestros son horribles. Hacen mucho ruido por las noches y no podemos dormir(3).
- Nosotros dormimos bien, pero nuestros vecinos tampoco(4) son muy simpáticos. Sus hijos son muy mal educados. Se comportan(5) mal incluso con su perro.
- ¡Qué horror!
- To jest nasz dom.
- Ale ładny! Nasze mieszkanie jest dużo mniejsze (dosł. bardziej małe) i ciemne. Tutaj jest dużo światła.
- Tak, przez te okna wchodzi dużo światła.
- A jak tam wasi sąsiedzi? Bo (ci) nasi są straszni. Robią dużo hałasu w nocy i nie możemy spać.
- My śpimy dobrze, ale nasi sąsiedzi też nie są bardzo sympatyczni. Ich dzieci są bardzo źle wychowane. Zachowują się źle nawet wobec swojego psa (dosł. z ich psem).
- Jakie (to) straszne!
- Ale ładny! Nasze mieszkanie jest dużo mniejsze (dosł. bardziej małe) i ciemne. Tutaj jest dużo światła.
- Tak, przez te okna wchodzi dużo światła.
- A jak tam wasi sąsiedzi? Bo (ci) nasi są straszni. Robią dużo hałasu w nocy i nie możemy spać.
- My śpimy dobrze, ale nasi sąsiedzi też nie są bardzo sympatyczni. Ich dzieci są bardzo źle wychowane. Zachowują się źle nawet wobec swojego psa (dosł. z ich psem).
- Jakie (to) straszne!
Ø istnieje w hiszpańskim tzw. superlativo absoluto (superlatyw absolutny),
który wzmacnia znaczenie danego słowa; np. mucho (dużo) - muchísimo (bardzo,
niezwykle dużo), interesante (interesujący) - interesantísimo (bardzo,
niesamowicie interesujący/-a), guapa (ładna) - guapísima (bardzo, niezwykle
ładna); tworzy się po prostu przez dodanie końcówki -ísimo/-ísima (w liczbie
mnogiej dodaje się -s)
Ø czasownik regularny I grupy entrar - wchodzić
Ø czasownik nieregularny III grupy dormir (o:ue) - spać
Ø tampoco - też nie
Ø czasownik regularny zwrotny I grupy comportarse - zachowywać się
- Nuestra profesora de alemán es muy maja(1) y aprendemos
muchísimo con ella.
- ¿Tenéis que estudiar mucho?
- Sí, por supuesto. Pero creo que su método(2) es muy bueno y aprendemos mucho en la propia clase.
- ¿Cómo es su método?
- Hablamos mucho en clase y no nos concentramos(3) en la gramática.
- Parece interesante. Normalmente en vez de(4) hablar hay que estudiar mucho la gramática.
- Nuestra profesora siempre dice que la gramática no es tan importante porque no ayuda mucho si tenemos miedo de(5) hablar.
- Pues es cierto.
- ¿Tenéis que estudiar mucho?
- Sí, por supuesto. Pero creo que su método(2) es muy bueno y aprendemos mucho en la propia clase.
- ¿Cómo es su método?
- Hablamos mucho en clase y no nos concentramos(3) en la gramática.
- Parece interesante. Normalmente en vez de(4) hablar hay que estudiar mucho la gramática.
- Nuestra profesora siempre dice que la gramática no es tan importante porque no ayuda mucho si tenemos miedo de(5) hablar.
- Pues es cierto.
- Nasza
nauczycielka niemieckiego jest bardzo miła i uczymy się (w sensie: przyswajamy)
z nią bardzo dużo.
- Musicie się dużo uczyć?
- Tak, oczywiście. Ale myślę, że jej metoda jest bardzo dobra i przyswajamy dużo na samej lekcji.
- Jaka jest jej metoda?
- Mówimy (rozmawiamy) dużo na lekcji i nie koncentrujemy się na gramatyce.
- Wydaje się interesujące. Zwykle zamiast mówić trzeba uczyć się dużo gramatyki.
- Nasza nauczycielka zawsze mówi, że gramatyka nie jest tak ważna, bo nie pomaga dużo jeśli boimy się mówić.
- (Więc) (to) jest prawda (dosł. pewne).
- Musicie się dużo uczyć?
- Tak, oczywiście. Ale myślę, że jej metoda jest bardzo dobra i przyswajamy dużo na samej lekcji.
- Jaka jest jej metoda?
- Mówimy (rozmawiamy) dużo na lekcji i nie koncentrujemy się na gramatyce.
- Wydaje się interesujące. Zwykle zamiast mówić trzeba uczyć się dużo gramatyki.
- Nasza nauczycielka zawsze mówi, że gramatyka nie jest tak ważna, bo nie pomaga dużo jeśli boimy się mówić.
- (Więc) (to) jest prawda (dosł. pewne).
Ø majo - przyjemny, miły, ładny, piękny,
etc.
Ø el método - metoda
Ø czasownik regularny zwrotny I grupy
concentrarse - koncentrować się
Ø en vez de - zamiast
Ø tener miedo de algo/alguien - bać
się czegoś/kogoś
- ¿Duermes bien en tu habitación?
- ¡Que va! Duermo fatal. Hay muchísimo ruido en la calle. Nunca(1) puedo descansar.
- ¿Y trabajar?
- Tampoco. En mi casa no me puedo concentrar.
- Sí, vivir en el centro de la ciudad puede ser horroroso.
- ¡Que va! Duermo fatal. Hay muchísimo ruido en la calle. Nunca(1) puedo descansar.
- ¿Y trabajar?
- Tampoco. En mi casa no me puedo concentrar.
- Sí, vivir en el centro de la ciudad puede ser horroroso.
- Śpisz
dobrze w twoim pokoju?
- Ależ skąd! Śpię fatalnie. Jest bardzo dużo hałasu na ulicy. Nigdy nie mogę odpocząć.
- A pracować?
- Też nie. W moim domu nie mogę się skoncentrować.
- Tak, mieszkanie w centrum miasta może być straszne.
- Ależ skąd! Śpię fatalnie. Jest bardzo dużo hałasu na ulicy. Nigdy nie mogę odpocząć.
- A pracować?
- Też nie. W moim domu nie mogę się skoncentrować.
- Tak, mieszkanie w centrum miasta może być straszne.
- Siempre
dejo(1) mi coche en la calle.
- ¿Por qué no aparcas en el garaje?
- Es que siempre tengo prisa(2) y así es más cómodo.
- ¿Por qué no aparcas en el garaje?
- Es que siempre tengo prisa(2) y así es más cómodo.
- Zawsze
zostawiam mój samochód na ulicy.
- Dlaczego nie parkujesz w garażu?
- No bo zawsze się śpieszę i tak (w ten sposób) jest wygodniej (dosł. bardziej wygodnie).
- Dlaczego nie parkujesz w garażu?
- No bo zawsze się śpieszę i tak (w ten sposób) jest wygodniej (dosł. bardziej wygodnie).
Ø czasownik regularny I grupy dejar -
zostawiać
Ø tener prisa - śpieszyć się
w
hiszpańskim w pewnych sytuacjach do negacji wystarcza jedno przeczenie, w
innych konieczne są dwa; gdy słowa typu nigdy (nunca), nikt (nadie), nic (nada)
stawiamy na początku zdania, nie potrzeba już dodatkowego słowa przeczącego;
gdy natomiast chcemy je postawić dalej w zdaniu, na początku musimy dodatkowo
postawić słowo nie (no), np. nunca duermo bien, ale no duermo bien nunca (nigdy
nie śpię dobrze)
Observaciones Obserwacje
Chyba jest już zupełnie jasne jak tworzy się zaimki dzierżawcze (mój, moja, moje, itd.). W języku hiszpańskim uzgadnia się te zaimki z rzeczownikiem po nich następującym (czyli dokładnie tak jak w języku polskim). Większość z nich odmienia się jedynie przez liczbę. Tylko pierwsza i druga osoba liczby mnogiej odmieniają się zarówno przez liczbę jak i rodzaj. Trzecia osoba liczby pojedynczej oraz mnogiej są identyczne Tak więc mówimy np.:
Chyba jest już zupełnie jasne jak tworzy się zaimki dzierżawcze (mój, moja, moje, itd.). W języku hiszpańskim uzgadnia się te zaimki z rzeczownikiem po nich następującym (czyli dokładnie tak jak w języku polskim). Większość z nich odmienia się jedynie przez liczbę. Tylko pierwsza i druga osoba liczby mnogiej odmieniają się zarówno przez liczbę jak i rodzaj. Trzecia osoba liczby pojedynczej oraz mnogiej są identyczne Tak więc mówimy np.:
Ø mi coche mój samochód - mis coches moje
samochody
Ø tu hija twoja córka - tus hijas twoje
córki
Ø su coche jego/jej/ich samochód - sus
coches jego/jej/ich samochody
Ø nuestro coche nasz samochód - nuestros
coches nasze samochody
Ø nuestra hija nasza córka - nuestras
hijas nasze córki
Ø vuestro coche wasz samochód - vuestros
coches wasze samochody
Ø vuestra hija wasza córka - vuestras
hijas wasze córki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz